Samenvatting van een artikel van de website van laughteryoga.org

Lachen wordt al lang beschouwd als gunstig voor de gezondheid, maar de mechanismen zijn niet duidelijk begrepen. Het huidige onderzoek had tot doel de acute cardiovasculaire effecten van spontaan en gesimuleerd lachen te vergelijken.

Ontwerp: Een gemengd-factorieel experiment werd uitgevoerd om veranderingen in cardiovasculaire variabelen in reactie op experimentele taken over verschillende omstandigheden te onderzoeken.

Interventies: Een steekproef van 72 deelnemers werd willekeurig toegewezen aan een van de drie interventies van 6 minuten. Deelnemers in de gesimuleerde lachconditie werd gevraagd nepgelach te genereren, de spontane lachconditie bekeek een humoristische video, en de controlegroep keek naar een niet-humoristische documentaire. Dit werd gevolgd door een laboratoriumstress-taak.
Belangrijkste uitkomstmaten: Hartslag en hartslagvariabiliteit (zoals geïndexeerd door rMSSD) werden continu gemonitord gedurende het experiment met behulp van ECG.

Resultaten: De gesimuleerde lachconditie had een significant hogere hartslag (p < .001, ηp2 = .26) en lagere rMSSD (p < .001, ηp2 = .13) tijdens de lachtaak in vergelijking met de andere twee omstandigheden. Follow-up hiërarchische regressies gaven aan dat het verschil in hartslag te wijten was aan het feit dat de gesimuleerde conditie meer gelach produceerde. Het verschil in rMSSD was echter uniek voor de gesimuleerde conditie, zelfs wanneer rekening werd gehouden met de hoeveelheid gelach. De gesimuleerde lachconditie had een significant lagere gemiddelde HR tijdens de stress-taak, maar dit was niet significant na controle van de geproduceerde hoeveelheid gelach.

Conclusies:

Lachen leidt tot een verhoogde hartslag en verminderde hartslagvariabiliteit, wat vergelijkbaar is met de effecten van lichaamsbeweging. Deze bevinding is meer uitgesproken bij gesimuleerd lachen.

Download hier het onderzoeksartikel