Eerst even iets over ons zenuwstelsel.

Het sympathische en parasympathische zenuwstelsel zijn twee delen van het autonome zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor het reguleren van automatische lichaamsfuncties zonder bewuste controle.

Sympathisch zenuwstelsel – actie en nood

Dit systeem wordt geactiveerd in reactie op stress, gevaar of opwinding, en staat bekend als de “vecht-of-vlucht” respons. Het verhoogt de hartslag, versnelt de ademhaling, verwijdt de pupillen en mobiliseert energiereserves om het lichaam voor te bereiden op actie. Dit systeem helpt je bij het omgaan met noodsituaties en intense fysieke activiteit.

Parasympathisch zenuwstelsel – ontspanning en herstel

Dit systeem is actief in rustige, niet-stressvolle situaties en wordt vaak geassocieerd met de “rust-en-herstel” respons. Het vertraagt de hartslag, vermindert de ademhalingssnelheid, vernauwt de pupillen en bevordert de spijsvertering en herstelprocessen. Het helpt het lichaam te ontspannen, energie te besparen en te herstellen na stressvolle situaties.

In onze maatschappij ervaren we allemaal veel stress. Het blauwe licht van de schermen waar we naar kijken zorgen voor een continu signaal aan onze hersenen dat we alert moeten blijven. Daarnaast komt er door die schermen ook nog eens veel ellende onze wereld ingegooid. Meer stress. We moeten presteren, we moeten van hot naar her rennen en we moeten van alles en nogwat. Ontspannen, relaxen, gewoon even zijn is er bijna niet meer bij.

Hartbrein coherentie

Het Hartmath Institute focust zich op hartbrein coherentie. Wat wil dit zeggen? Op het moment dat je je hart verbindt met je hersenen en in een gelijke flow laat gaan, komt er coherentie. Je gaat je meer ontspannen waardoor er veel meer mogelijk is. Je kunt beter leren, beter onthouden, beter communiceren. En meer.

Dat werkt heel simpel. Doe maar eens mee.

Adem rustig in en uit. Meer uit dan in. Simpelweg door te tellen.
Adem 4 tellen in en 6 tellen uit.
Doe dit in een kalm tempo.
Terwijl je zo blijft ademen ga je met je aandacht naar je hart.
Ook eenvoudig, raak dit gebied lichtjes aan met je hand.
Bijf in het kalme ritme ademen.
Denk dan aan iets waarvoor je dankbaar bent.
Ook hier simpel: je bent vanmorgen opgestaan, je houdt van je partner, de kat kwam je goedemorgen wensen. Het maakt niet uit wat het is, maar roep een gevoel van dankbaarheid op terwijl je je aandacht houdt in je hartgebied.
Nu komt het waar de titel in dit stukje over gaat.
Ga hiermee door terwijl je je mondhoeken lichtjes omhoog beweegt.
Nog een paar keer ademen en dan kom je weer terug in de dagdagelijkse werkelijkheid.

Naast je mondhoeken bevinden zich toegangspunten tot het parasympathische zenuwstelsel. De wetenschap toont aan dat als je lacht, je bijdraagt aan jouw parasympatische reactie. Hoe mooi is dat?